Hibrit ofisdeki hibrit yazılımcı

 Biraz remote, biraz ofis, biraz backend, biraz frontend, birazcık docker, birazcık cloud, az bundan, biraz şundan, bundan olmazsa olmaz, şunu da unutmayalım. 

“I was there 3000 years ago”

Bundan yıllar yıllar önce webmaster sıfatıyla çalışan yazılımcılar vardı. Ne iş yaptıklarını kendileri de bilmiyorlardı. Ama mutluydular. Farkında değillerdi ama birçok etikete sahiptiler. Projenin geliştirilmesi, yönetilmesi, yayınlanması, müşteri ile görüşmeler, yedekleme, her türlü donanım sorununun çözülmesi … aklınıza ne geliyorsa. Yapılması gereken ne varsa yapıyorlardı. Hem de havalı etiketleri olmadan, . Akılları karışmadan, hevesleri sönmeden, pizza yemeden, belki de filtre kahve nedir bilmeden.

Şimdi öyle mi? Değişen kullanıcı ihtiyacı, çıkan yeni teknolojiler, yazılımcılara olan talep, insan yönetmenin zorluğu derken herşey birbirne girmiş durumda. İnsanlar doğru şeyi mi yapıyor yanlış şeyi mi yapıyor bilemiyorlar. Yapılan tercihleri sorgulamaktan yapılacak işlere odaklanamıyorlar. Bugünün doğrusu yarının yanlışı olmaya adayken, yarının doğrusunu bugünden aramak tüketiyor bizi.

Kafarlar bu kadar karışıkken şirketler nasıl bir yazılımcı ihtiyacı olduğunu bilemiyorlar. Buldukları yazılımcılara nasıl bir ortam sunacaklarını, onlardan ne bekleyeceklerini de bilemiyorlar. 

Bazı yazılımcılar remote çalışmak istiyorken bazıları da ofisi tercih ediyor. Bazıları yeni teknolojileri öğrenmek için can atarken bazıları bildikleri teknolojiler ile mutlu.

Kullanıcılar bu hikayedeki belki de en masum kalanlar. İhtiyaçları çözülsün, çalışan şey çalışmaya devam etsin istiyorlar. Dün istedikleri ile bugün istedikleri arasında bir uçurum yok en azından.

Havalı etiketlere sahip olmaya çalışmak, rakiplerle durmadan atışmak, başkalarının sahip olduğu daha güzel imkanları takip etmek derken enerjimiz azalıyor. Bunlara emek harcamak yerine acaba kendi içimize bakmaya, elimizdekilerle mutlu olmaya çalışsak daha iyi olmaz mı?

Şirketler aradıkları yazılımcıda kulladıkları tüm teknolojileri bilmesini istemese, yazılımcılar şirketleri zor durumda bırakacak isteklerinde esnek olsa daha iyi olmaz mı? 

Kim mutlu bu hikayede?


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

KPSS Çalışan Yazılımcı

On-Prem Çilesi

Yeteneğini Kaybeden Yazılımcı