Ülkesinde deprem, kalbinde hüzün, hayallerinde yurtdışı olan yazılımcı
Yardıma geç kalmış bir devlet, suçu olmadığı halde suçlu hissedenler, suçlu olduğu halde gülenler, hiçbir şey olmamış gibi değişmeyen insanlar ve sen. Umutsuzluğa kapılan ve kaygılanmaktan öte bir şey yapamayan, özellikle mesleğinin başında olan yazılımcılara hitaben yazılmış bir yazıdır. Zaman unutmak için mi çalışmak için mi? — Fotoğraf: Andrey Grushnikov Kimsenin değişmeyi düşünmediği, iyinin kötü olmaya meylettiği, kötünün kötü olarak devam ettiği bu devirde, başkalarını değiştirebilmek mümkün mü? Duymak istemeyenlere duyurmak, görmek istemeyenlere göstermek mümkün mü? Değişime nereden başlamak lazım? Kendimizden. Kendimizden başkasını değiştirmek zor, kendimizi değiştirmek ise daha zor. Ama mümkün! Ülkenin gündemi, başkalarının yaptığı hatalar, diğerlerinin yanlışları… Bunlar seni gelişmekten alıkoyan şeyler. Diğer ülkelerdeki yazılımcılar sürekli kendini geliştiriyor, sektörde sürekli yeni teknolojiler çıkıyor. Yavaşlarsan geride kalırsın, durursan bitersin. Bataklığın çekim